Anak ng Teteng!

Anak ng Teteng!
Nararamdaman kong namumuti na ang buhok ko sa kakaisip sa mga problemang kailangan kong bigyan ng solusyon. Mula sa pagkabit sa mga dapat kabitan, sa pagbenta ng mga dapat ibenta, hanggang sa paggawa ng mga dapat gawin. Ang dami-dami at dahan-dahang nagbubunton.

Alam kong kailangan kong magbago pa para magampanan ang ito, at ginagawa ko naman sa lubos ng aking makakaya. Kung “on your toes” ako noon, ngayo’y”on your tiptoes” na. (Namputa! Ang baduy noon ah!) Minsan nga lang, naiisip ko kung gaano ako kasuwerte noon na nakalapat na ang mga dapat kong tutukan at kaya kong iwan pagpatak ng oras ng uwian.

Meron pa kayang bakante sa PLDT para doon sa mga nagbibigay ng busy tone?